|
Vandaag gaat het dan echt gebeuren. We gaan rijden.
Om kwart over zes gaat de wekker. Allebei douchen. De tas inpakken en weer uitpakken omdat de leren broeken er nog inzitten. Dan eerst maar ontbijten. Geprobeerd om in de ontbijtkamer te internetten, maar dat gaat helemaal niet. Rond half acht even buiten wezen kijken welke motor we gaan nemen en hoeveel koffers erop zitten. Er is één paars/blauwe Goldwing 1800. Die wil vast niemand hebben. Die is voor ons dus. Er zitten drie koffers op dus alles wat we mee willen nemen op de motor past er. Regenpakken, trui (wordt het koud in een door-waai-jas??), flesjes water, sjaaltjes, kleine tasje, kleine rugzak met fotospullen. Alles gaat erin. Acht uur weg gaan we dus niet halen. Iedereen is wel op tijd buiten, maar de motorverhuurformulieren moeten nog ingeleverd worden, de motor moet eerst gecontroleerd worden op schade, de koffers moeten in de laadbak van de volgauto met een net erover. Uiteindelijk gaan we rond 9:15 op weg naar een benzinestation om de motor vol te gooien. We rijden 17 mile over de snelweg Chicago uit voor we een goed benzinestation vinden. En dan is het eerste ongeval een feit. Iemand (Joop) breekt de contactsleutel van zijn motorfiets af. Niets meer aan te doen. De motor moet op de aanhanger. Gelukkig is de motor die daar opstaat van hetzelfde kaliber. Dus dat oponthoud hebben we ook weer gehad, en de 'voorraad' reservemotoren is gelijk gereduceerd tot 0. Nog even wat smeersel gekocht in de pompwinkel. Want de zon schijnt best en de kans op verbranden is groot. Dan wordt al snel de eerste omweg gemaakt. Verkeerde afslag op de snelweg. Even langs Ikea (foto!) gereden. De geplande koffiestop gaat niet door omdat de zaak dicht is. Bij de McDo in Joliet is het koffiedrinken. Ook maar een Big mac menu genomen met cola en een extra thee. Peter had koffie en hij at mijn frietjes op. Verder ging het weer naar Wilmington waar we foto's hebben gemaakt van een blijkbaar beroemd beeld (Gemini giant). Daarna ging het fout in Odelle. De oude benzinepomp was niet te vinden. Ongeveer 12 mile (heen en terug) voor niets. En dan stelt de echte oude benzinepomp nog niet veel voor ook. Er is verderop in de straat een veel leuker plekje net oude pompen. Daar hebben we ook foto's van gemaakt. Dan is het weer tanken geblazen. We doen als toegift nog een rondje dorp voor we met een omweg naar de snelweg rijden. De gaan over de interstate 55 naar Pontiac om daar te gaan eten bij een hele goeie tent. We nemen een broodje warm vlees met soep vooraf. Keuze uit 'chickensoup with beau ties' of 'beansoup'. We nemen kippensoep. Blijken de beau ties vlindermacaroni te zijn. Natuurlijk, een beau tie is een vlinderstrikje. We eten een heerlijk broodje warm vlees. Het moet allemaal wel een beetje rap gaan, want we hebben nog wat in te halen. We gaan weer verder over de oude route 66. In een stad raakten we een deel van de groep kwijt. Even wachten dus. We denken dat we er zijn als we de parkeerplaats oprijden. Maar het juiste hotel blijkt nog 20 mile verderop te zijn in Lincoln. Daar wordt dan eerst nog weer gezocht naar het 'standbeeld' van Abraham Lincoln op de wagen. Die man zit rustig op zijn hele grote wagen langs de kant van de weg. Zie de foto's. Maar toch werd hij eerst nog gemist door de gids. En dan is daar om half acht eindelijk het juiste hotel. Motoren naast elkaar zetten en aan de ketting leggen. En nog een keer verzetten omdat de ketting zo niet past. Biertje drinken met de jarige gids Peter. En eindelijk, eindelijk die motorbroek en schoenen uit, wat een opluchting. Weer naar buiten om de rest uit de motor te halen. Praatje maken met de reisleiders die een band van de auto aan het wisselen zijn. Dan met Ron naar de Wall mart om wat boodschappen te doen. (Yoghurt en fruit meegenomen). Tenslotte naar Wendy's om nog een ijsje te eten en koffie te drinken. Mensen, wat een lange, lange dag. En wat ging het allemaal moeizaam. Ik hoop niet dat het alle dagen zo gaat. De reisleiding maakt best wel wat foutjes. |